Data modyfikacji:
Aeschynanthus – pielęgnacja, jaka ziemia, kwitnienie, rodzaje
Aeschynanthus należy do ciekawszych, bardziej zjawiskowych roślin doniczkowych. Gdy ma zapewnione odpowiednie warunki, cieszy oczy długimi, zwisającymi, dekoracyjnymi liśćmi i kwiatami. Roślina ta ma stosunkowo wysokie wymagania, jednak przy zaangażowanym właścicielu aeschynanthus w uprawie nie jest wcale trudny. Co warto o nim wiedzieć i o czym pamiętać podczas pielęgnacji? Podpowiadamy.
Aeschynanthus – rodzaje
Aeschynanthus, inaczej określany jako eschynantus, należy do rodziny egzotycznych roślin ostrojowatych, pochodzących – w zależności od odmiany – z różnych stron Azji (sama nazwa wywodzi się z języka greckiego, gdzie aischuno oznacza wstydzę się, a anthus – kwiat). Jest gatunkiem epifitycznym, czyli rosnącym na drzewach lub innych roślinach. Aeschynanthusy można rozpoznać po długich, zwisających pędach z mięsistymi, grubymi liśćmi. Wyglądają szczególnie atrakcyjnie podczas kwitnienia, kiedy obok zielonych liści pojawiają się kolorowe kwiaty.
Do najczęściej spotykanych rodzajów aeschynanthusa zalicza się:
- aeschynanthus speciosus (wspaniały) – odmiana najczęściej spotykana w uprawie doniczkowej, głównie przez wzgląd na wyjątkowo długie pędy (osiągające nawet 50 cm), na których rosną charakterystyczne lśniące i grube, mięsiste liście o ostrych końcach. Ten aeschynanthus od innych rodzajów odróżnia się również wyjątkowo oryginalnymi kwiatami o podłużnym kształcie i czerwonym lub różowym, intensywnym kolorze;
- aeschynanthus lobbianus (lobba) – równie zjawiskowa, choć nieco mniej dostępna odmiana; w wersji doniczkowej osiąga nawet 90 cm, z pojedynczymi listkami długimi na około 10 cm. Czerwone kwiaty przypominają kielichy o żółtych środkach. Przy odpowiedniej pielęgnacji roślina nie przechodzi w zimowy stan spoczynku, wymagając jednocześnie całorocznej pielęgnacji;
- aeschynanthus marmoratus (marmurkowy) – główną ozdobą tej odmiany nie są zielone kwiaty, a wyjątkowo ciekawe liście, występujące naprzemiennie na pędzie i wyróżniające się wzorem przypominającym ciemny marmur;
- aeschynanthus japhrolepis (tzw. twister) – niezwykle dekoracyjna odmiana z kręcącymi się jak na sprężynie liśćmi (tak jak sugeruje nazwa) i ciemnoczerwonymi, nawet bordowymi kwiatami o podłużnym kształcie. Liście z jednej strony są jaśniejsze, niż z drugiej, co w połączeniu i ich zakręconą naturą tworzy bardzo oryginalny efekt.
Aeschynanthus w każdym rodzaju stanowi niecodzienną ozdobę, świetnie nadającą się do podwieszanych donic.
Jako roślina tropikalna aeschynanthus uprawiany w warunkach domowych nie jest prostym wyborem, choć przy staranności i zaangażowaniu można wyhodować bardzo imponujące okazy. Kluczem do sukcesu jest przede wszystkim zapewnienie mu dużej wilgotności powietrza oraz odpowiedniej temperatury i stanowiska.
Aeschynanthus będzie dobrze się czuł blisko nawilżacza powietrza, można też spryskiwać go letnią wodą. Należy pamiętać, aby w sezonie grzewczym roślina nie stała w pobliżu kaloryfera czy kominka bądź innych źródeł ciepła. W naturalnym, tropikalnym środowisku aeschynanthus rośnie w bardzo parnym i wilgotnym otoczeniu, dlatego suche powietrze z pewnością mu zaszkodzi.
Istotna jest również temperatura oraz oczywiście nasłonecznienie – aeschynanthus powinien mieć stanowisko ze światłem rozproszonym, bez bezpośredniego nastawienia na promienie słoneczne, ponieważ jego liście mogą się sparzyć. Roślina powinna mieć zapewnioną dość wysoką temperaturę: w okresie wegetacyjnym około 20–24 stopnie Celsjusza, a w czasie zimowego spoczynku od 16 do 18 stopni Celsjusza (w marcu, czyli w ostatnim miesiącu spoczynku, może to być nawet kilka stopni mniej, co sprawi, że później aeschynanthus zakwitnie dużo okazalej).
Przy uprawie aeschynanthusów pielęgnacja jest oczywiście bardzo ważna i powinna uwzględniać odpowiednie nawadnianie oraz nawożenie rośliny.
Jak często podlewać aeschynanthus? Należy robić to dość często, tak aby ziemia była cały czas wilgotna, ale trzeba uważać, by nie była mokra – z podlewaniem nie można więc przesadzić. Wiosną i latem optymalna częstotliwość to dwa razy w tygodniu, natomiast jesienią i zimą roślinę można podlewać rzadziej, czekając aż wierzchnia warstwa ziemi lekko przeschnie. Warto pamiętać, że woda powinna mieć temperaturę pokojową – zarówno ta do podlewania, jak i do zraszania liści.
Czy aeschynanthusy trzeba nawozić? Jest to zdecydowanie pomocne w dbaniu o tę tropikalną roślinę. Powinno się to wykonywać w okresie wegetacyjnym, czyli od wiosny do lata. Odpowiednie będą nawozy wieloskładnikowe, jednak pozbawione wapnia.
Jaką ziemię aeschynanthus lubi w warunkach domowych? Najlepiej sprawdzi się przepuszczalne, lekko kwaśne podłoże o umiarkowanej wilgotności, z przeznaczeniem do doniczkowych roślin kwitnących.
Aeschynanthus podczas kwitnienia, w okresie od czerwca do września, wypuszcza zjawiskowe kwiaty o czerwonej barwie w różnym nasyceniu (w zależności od odmiany). Na wierzchołkach pędów wyrastają długie, podłużne kwiaty, przypominające kielichy z żółtymi środkami.
Do niewątpliwych walorów tej nietypowej rośliny, jaką jest aeschynanthus, można między innymi zaliczyć:
- oryginalne liście z wzorem przypominającym marmur;
- wielokolorowe liście – dolna powierzchnia ma barwę fioletowo-bordową, a nie zieloną jak górna część;
- charakterystyczne, ozdobne mięsiste liście;
- niecodzienna i intrygująca budowa pędów, urokliwie zwisających z rośliny.
Polecamy:
Jaką gilotynę do papieru wybrać? Przewodnik dla początkujących i profesjonalistów
2025-02-05
Domowa galeria. Jak wyeksponować zdjęcia i obrazy na ścianach?
2025-02-05
Stiuk dekoracyjny we wnętrzu – gdzie się sprawdzi?
2025-02-03
Czy wykładzina w sypialni ma sens?
2025-01-31
Wanna z drzwiami – dla kogo?
2025-01-29
Kwietniki wiszące. Do jakiego stylu pasują?
2025-01-27