Data modyfikacji: Środa, 01.06.2022

Pochrzyn - pielęgnacja, jaka ziemia, kwitnienie, rodzaje

Pochrzyn to pnącze wieloletnie, którego uprawa w naszych warunkach klimatycznych jest trudna, ale nie jest niemożliwa. Warto wiedzieć, że wyróżniamy ponad 600 gatunków pochrzynu. W dzisiejszym poradniku dowiesz się więcej na temat jego sadzenia i tego jaka ziemia się sprawdzi, pielęgnacji, a także kwitnienia. Przedstawimy również najpopularniejsze rodzaje pochrzynu.

Pochrzyn - pielęgnacja bez tajemnic

Na samym początku warto wspomnieć, że pochrzyn pochodzi z Azji południowo-wschodniej. Na samym początku był pokarmem zbieraczy w strefie lasów równikowych. Pochrzyn należy chronić przed niską temperaturą, dlatego zimą podziemną część rośliny, czyli bulwy należy przykryć grubą warstwą kory, ściółki albo trocin, co chroni je przed przemarznięciem.

Dzięki temu te pnącza będą wypuszczać pędy i piąć się wyżej każdego roku. Pochrzyn preferuje wilgotną glebę, ale jednocześnie powinna być ona przepuszczalna, zatem należy uważać, by nie przelać rośliny. Trzeba podlewać ją małymi dawkami wody. Bulwy można wykopywać po sezonie wegetacyjnym każdego roku, ale również co dwa, trzy, a nawet cztery lata. Należy przy tym uważać by jej nie uszkodzić i zdawać sobie sprawę, że z każdym rokiem będzie zwiększała swoją masę.

Pochrzyn jest dekoracyjny także jesienią, kiedy kwiatostany przekwitają, a liście żółkną nierównomiernie. Bulwy podziemne mogą być smaczniejsze od ziemniaka, oczywiście należy wybrać jeden z jadalnych gatunków. Mają one lekko orzechowy smak. Bulewki nadziemne są lekko soczyste, chrupkie i przypominają smak orzecha laskowego. Istotne znaczenie ma również przycinanie pochrzynu, które powinno mieć miejsce każdej wiosny. Pędy należy skracać tuż przy ziemi. Do pielęgnacji pochrzynu sprawdza się odpowiedni nawóz. Warto wybrać uniwersalny nawóz wieloskładnikowy.

Jaka ziemia, czyli pochrzyn i jego wymagania glebowe

Pochrzyn ma ściśle określone wymagania glebowe. Jaka ziemia będzie odpowiednia dla pochrzynu? Pnącze najlepiej rośnie na glebie o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym pH 5,5-6,5. Ponadto przepuszczalnej i żyznej. Pochrzyn najlepiej czuje się na stanowisku słonecznym. To pnącze może dorastać nawet do 8 metrów długości.

Pochrzyn - uprawa krok po kroku

Jeśli chcesz rozpocząć uprawę pochrzynu, to musisz wiedzieć, że możesz je wyhodować na kilka sposobów. Najlepiej zaopatrzyć się w małe bulewki nadziemne, możesz również wykorzystać nasiona. Oczywiście do wyhodowania rośliny sprawdzą się także bulwy podziemne. Dzięki tym ostatnim można stosunkowo szybko wyhodować okazałe pnącze, nawet sięgające 2 metrów.

Wybierając chętnie uprawiany pochrzyn chiński, należy sadzić go w odpowiednio głębokich dołkach, ponieważ bulwy rosną bardziej na głębokość niż na szerokość. Może być potrzebny dół o wymiarach 40x40 i głębokości nawet 70 cm. Należy w odpowiedni sposób przygotować ów dołek. Do środka trzeba wsypać ziemię i zmieszać ją ze sporą ilością kompostu i obornika. Dzięki temu powstaną idealne warunki do rozwoju bulw, a ponadto rozwoju samych części zielonych, czyli pnączy.

Pochrzyn - kwitnienie rośliny

Kwitnienie pochrzynu przypada na okres od czerwca do sierpnia. Pojawiają się drobne kwiatki, które mają przyjemny zapach. To jednak nie wszystko, bowiem jesienią pojawiając się owoce, a dokładnie małe brązowe kuleczki czyli bulewki nadziemne. W przypadku pochrzynu chińskiego mamy do czynienia z rośliną o błyszczących sercowatych liściach.

Pochrzyn - rodzaje, które warto znać

Pochrzyn to nie tylko popularny pochrzyn chiński. Wśród popularnych gatunków można wymienić pochrzyn włochaty i słoniowy. Co warto wiedzieć na temat tych gatunków pochrzynu, ich uprawy i kwitnienia? Pochrzyn włochaty ma typowe dla rodzaju sercowate liście. Mają jasnozielony kolor, a na jesień przebarwiają się na żółto i czerwono.

Dziki pochrzyn można spotkać w lasach w Azji i Ameryce. W medycynie chińskiej, a także przez mieszkańców Meksyku. Pochrzyn włochaty niezbyt nadaje się do uprawy w naszych warunkach klimatycznych i pod tym względem można wybrać pochrzyn słoniowy lub chiński. Pochrzyn powszechnie uważany jest za środek łagodzący bóle kostno-stawowe, a także menstruacyjne.

Pochrzyn słoniowy to jeden z najbardziej popularnych sukulentów. Wygląd rośliny rzeczywiście przypomina pomarszczoną skórę słonia. Ich bulwy podobnie jak w przypadku pochrzynu chińskiego są jadalne. Trzeba bardzo skrupulatnie opiekować się sukulentem, by móc cieszyć się w końcu kwiatem. Kwiaty tego gatunku pochrzynu mają żółty kolor, są drobne i najczęściej pojawiają się w niewielkich gronach na szczycie rośliny.

W przypadku uprawy pochrzynu słoniowego w domu należy koniecznie zapewnić roślinie odpowiednio dużą doniczkę. Ponadto trzeba zadbać o odpowiednie podłoże dla tego pnącza i sukulentu. Należy zmieszać ziemię, torf, a także korę drzewną. Perlit i piasek mogą z kolei zapewnić drenaż na odpowiednim poziomie. W przeciwieństwie do innych pochrzynów, słoniowy ma bardzo duże wymagania odnośnie temperatury, w której może przebywać.

Zatem uprawę doniczkową trzeba prowadzić w domu. W pomieszczeniu powinno być jasno i ciepło, a temperatura nie powinna spaść poniżej 16 stopni Celsjusza. Wodę sukulentom takich jak pochrzyny dostarcza się nad podstawkę pod doniczką. Dzięki temu, a także drenażowi w samej doniczce, korzenie mogą pobierać cenne składniki odżywcze, a potem stanowić piękną dekorację. Jeżeli liście żółkną przedwcześnie, to na pewien czas należy zaniechać podlewania.

W Polsce pochrzyny to rośliny uprawiane jednorocznie, a nie tak jak w naturalnych warunkach - dwuletnie. Żółte kwiaty pochrzynu chińskiego mogą pachnąć cynamonem, co sprawia, że są jeszcze bardziej atrakcyjne. Ponieważ rośliny te nie są naturalne dla naszego klimatu i należy osłaniać je na zimę. Warto też zaopatrzyć się w odpowiednie narzędzia do przycinania, takie jak sekatory. Ostre cięcie pędów będzie konieczne każdą wiosną. Dzięki temu jednak roślina może prężnie się rozwija.