Data publikacji:

Portulacaria - pielęgnacja, jaka ziemia, kwitnienie, rodzaje

Portulacaria jest krzewem pochodzącym z Południowej Afryki. W warunkach naturalnych roślina potrafi osiągać do 5 m wysokości. Uprawiana w donicach, w okolicznościach domowych, jest znacznie niższa, bowiem przeciętnie osiąga wysokość 30cm –40 cm.  Jednakże jest niemniej efektowna. Poziomo rosnące gałęzie, pełne mięsistych, lśniących, okrągłych liści oraz białoróżowe kwiaty, przypominające mini gwiazdeczki, zebrane w wiązki, robią piorunujące wrażenie. 
Zatem jak opiekować się tą rośliną, by odwdzięczyła się swoją urodą w pełnej krasie? 
Jak wygląda w czasie kwitnięcia i jak wtedy o nią dbać?
I jaka ziemia jest dla niej najbardziej odpowiednia?

Portulacaria

Portulacaria, pochodząca z rodziny gruboszowatych, jest łudząco podobna do grubosza jajowatego, bardziej znanego jako “drzewko szczęścia”. Rośnie w bardzo wolnym tempie. Nie mniej jednak tak powolny wzrost należy zaliczyć do jej zalet. Bowiem pozwala on na dowolne kształtowanie wzrastającego rozgałęzienia, co w efekcie końcowym umożliwia pozyskanie efektownej rośliny o wyjątkowym, oryginalnym kształcie i zachwycającej kolorystyce. 

Portulacaria pielęgnacja - oświetlenie podstawą

Portulacaria jest rośliną “kochającą” słońce. W związku z tym idealnym stanowiskiem dla niej, jest miejsce silnie nasłonecznione. Mogą to być okna wychodzące na południe, ale dobrze sprawdzają się też okna wychodzące na zachód. Idealne warunki zapewniają Portulacarii co najmniej 5-6 godzin pełnego światła słonecznego. Przy braku możliwości zagwarantowania roślinie naturalnego światła, można zastosować oświetlenie typu Grow Light. Lampa ta produkuje widmo niebieskiego i czerwonego światła, które zapewnia optymalne warunki fotosyntezy. 

Jaka ziemia - Portulacaria 

Portulacaria wymaga też dobrze przepuszczalnej gleby. Można w tym celu zastosować mieszankę piasku oraz gliny, w stosunku 2:1, z dodatkiem drobnego żwiru lub mieszankę ziemi kaktusowej połączonej z perlitem, również w stosunku 2:1. 

Portulacaria – podlewanie 

 Portulacaria  jest sukulentem, przystosowanym do suchych warunków. Wymaga regularnego, ale jednocześnie skąpego podlewania. Oznacza to, że pomiędzy jednym, a drugim podlewaniem ziemia powinna być stale wilgotna, ale z wierzchu lekko podsuszona. W miesiącach letnich wystarczy niewielka ilość wody raz na 7-10 dni.
Natomiast w okresie upałów należy nawadniać ją nieco częściej. W czasie zimowym natomiast, nie wskazanym jest, podlewanie rośliny częściej niż raz na 10-14 dni. Najlepszą metodą na uzyskanie pewności, co do konieczności podlania, jest skontrolowanie wilgotności gleby. Bezsprzecznie roślinę należy podlewać, gdy górna warstwa gleby, licząca około 2,5 cm jest sucha. Można też zaopatrzyć się w takie urządzenia jak higrometr lub wilgotnościomierz, które z pewnością ułatwią kontrolę poziomu wilgotności. 

Portulacaria kwitnienie

W warunkach domowych uzyskanie kwitnienia jest trudne do wykonania. Przy hodowli doniczkowej jest to praktycznie niemożliwe. Bowiem Portulacaria wymaga stworzenia warunków maksymalnie zbliżonych do naturalnych. Przy odpowiednim oświetleniu i warunkach środowiskowych można podjąć próbę zachęcenia rośliny do kwitnienia poprzez stworzenie jej odpowiednich warunków zimowania. Należy ją wówczas utrzymywać w suchych i chłodnych warunkach. W temperaturze pomiędzy 1,5, a 7 stopni C. Trzeba się jednak liczyć z tym, że uzyskanie kwitnienia udaje się bardzo rzadko, a osiągnięcie to stanowi olbrzymi sukces hodowcy.  
Jak zatem kwiat wygląda w czasie kwitnięcia i jak wtedy o niego dbać? Jaka ziemia jest dla niego najbardziej odpowiednia w tym okresie? 
Portulacaria rodzi bardzo małe, różowe kwiaty. Kwitnienie rozpoczyna się w okresie wczesno wiosennym, gdy niskie temperatury mają się ku schyłkowi. Bezsprzecznie nie wskazana jest wówczas żadna wymiana podłoża. Warto natomiast zasilić ziemię nawozem. Specjalnie utworzona receptura odżywki, wzmacnia roślinę, poprawia kondycję systemu korzeniowego i gwarantuje wzmożone kwitnienie. Planując pobudzenie rośliny do kwitnienia warto podawać preparat przez cały rok. Aplikując nawóz 1 raz w miesiącu lub raz na 2 miesiące. 

Portulacaria uprawa - najczęściej powtarzane błędy

Wśród hodowców panuje błędne, ogólne przekonanie, że Portulacaria, należąca do sukulentów, jest rośliną wyjątkowo odporną na zaniedbania, zwłaszcza na brak wody. Jest to ewidentną nieprawdą. Ponadto bezwarunkowo roślina ta musi mieć zapewnioną odpowiednią cyrkulację powietrza. Dlatego niedopuszczalna jest uprawa Portulacarii w szkle. Bowiem szklane naczynia nie zapewniają korzeniom roślin drenażu i odpływu nadmiaru wody. Reasumując jest to prosta droga do “zafundowania” roślinie chorób grzybowych i gnicia warstwy korzeniowej. Najbardziej optymalne warunki do wzrostu i życia tej rośliny, dają gliniane donice zaopatrzone w otwory odpływowe w dnie lub gliniane donice terakotowe. 
Bardzo szkodliwa dla tego gatunku jest również nadgorliwość w podlewaniu. Warto zatem ściśle stosować się do wskazówek związanych z podlewaniem bądź zakupić przyrządy pomagające kontrolować poziom wilgotności. 
Bardzo częstym błędem, powielanym w uprawie Portulacarii, jest zlekceważenie jej zapotrzebowania na odpowiednią dawkę światła słonecznego. Co może doprowadzić do ogólnego osłabienia rośliny objawiającego się między innymi:
  • wątłością,
  • bladym kolorem liści,
  • ich niewielkim wzrostem
  • oraz obracaniem się, a nawet przechylaniem w kierunki światła.
Odpowiednie oświetlenie stanowi zatem podstawę uprawy rośliny
Kolejnym istotnym błędem w uprawie Portulacarii, jest brak odpowiednio dostosowanego podłoża. Poza rodzajami podłoża wymienionymi powyżej, nie powinno stosować się innych mieszanek. Popularnie stosowana ziemia uniwersalna jest wręcz zabójcza dla tego typu roślin. 

Portulacaria rodzaje

Istnieje dosyć duża ilość wariacji Porulacarii. Do najpopularniejszych należą odmiany Portulacarii Afra, do których zaliczają się między innymi:
  • Variegata znana również pod nazwą Variegated Elwphant Buch, w języku potocznym nazywana również “słoniem”
  • czy Rainbow Bush. 

Portulacaria: podsumowanie

Portulacaria nie jest rośliną trudną w uprawie. Przy zapewnieniu jej niezbędnych wymagań, odwdzięczy się pięknym, oryginalnym wyglądem “cieszącym oko”. Ponadto jest to roślina przyjazna dla zwierząt. Nie wykazuje bowiem właściwości toksycznych w stosunku do psów, kotów czy innych zwierząt domowych. Może zatem z powodzeniem “mieszkać" w towarzystwie ukochanych pupili.
Reasumując, Portulacaria jest wdzięczną rośliną, pozwalającą na dowolne kształtowanie, nie wymagającą szczególnych warunków w uprawie i niezagrażającą domownikom. Warto zatem pokusić się o szczególną ozdobę jaką może stanowić Portulcaria . 
Autor: Jadwiga Kucharczyk