Data modyfikacji:

Asparagus - pielęgnacja, jaka ziemia, kwitnienie, rodzaje

Asparagus zachwyca swoim pięknem i niebanalną budową. Prezentując niesamowicie delikatne, igiełki pełniące rolę liści, które odchodzą od ułożonych na różnych poziomach cienkich i giętkich łodyg. Całość stwarza obraz misternej rośliny o niepowtarzalnych walorach ozdobnych. Zatem jak powinna przebiegać uprawa i pielęgnacja Asparagusa? Jaka ziemia jest najlepszą do jego uprawy? I czy jest on rośliną kwitnącą? 

Skąd pochodzi asparagus?

Asparagus, czyli szparag pierzasty wywodzi się z Afryki Południowej. Roślina jest obecnie jedną z najpopularniejszych w uprawie domowej, na całym globie ziemskim. Przez wielu błędnie określana mianem paprotki, z uwagi na wizualne podobieństwo. Ponieważ pochodzi z ciężkich, pod kątem klimatycznym rejonów, doskonale przystosowała się do życia w warunkach suszy. Wykształciła bowiem bulwiaste korzenie, w których magazynuje wodę i substancje odżywcze. 

Jakie są rodzaje asparagusa?

Asparagus jest rośliną, która posiada wiele odsłon. Może występować w postaci byliny, krzewu, a nawet w formie wiecznie zielonego pnącza. W warunkach naturalnych można wyróżnić około 300 rozmaitych odmian Asparagusa. W domowej uprawie najczęściej hodowane są odmiany: 

Asparagus pierzasty

Wzrost i budowa asparagusa fern przypomina paprocie, co sprawia, że jest często nazywany "paprotką". Posiada główne pędy, które początkowo rosną pionowo, a później zaczynają się zwieszać w łukowatym kształcie, oraz pierzaste, delikatne gałązki boczne z cieniutkimi gałązkami.
W uprawie istnieje kilka odmian Asparagusa pierzastego, w tym 'Plumosus', 'Nanus' i 'Pyramidalis'. Odmiana 'Plumosus' jest najbardziej znana i może osiągać wysokość około 2m, 'Nanus' ma zwarty pokrój, a 'Pyramidalis' ma pokrój kolumnowy.
Asparagus Fern jest wrażliwy na wysychanie powietrza i powinien być sadzony w miejscu oddalonym od kaloryfera i często zraszany wodą.

Aspargus gęstokwiatowy

Najbardziej popularna odmiana, czyli ‘Sprengera’, jest silnie rosnąca i ma początkowo wzniesiony pokrój. Później jednak jej długie pędy (do 1,5 metra) wyginają się w łuk, co powoduje, że roślina osiąga średnicę ponad 1 metr. Kwiaty są małe i liczne (stąd nazwa gęstokwiatowa), mają kremowy kolor i mocno pachną. Po ich opadnięciu pojawiają się ozdobne, czerwone owoce.
Roślinę można uprawiać na zewnątrz latem, ale trzeba przenieść do mieszkania, gdy temperatura spadnie do 9 stopni Celsjusza. Można też zimować na ogrzewanej werandzie lub w miejscu, gdzie temperatura jest w zakresie od 8 do 20 stopni Celsjusza, takim jak klatka schodowa.

Asparagus sierpowaty

Asparagus serratus rośnie naturalnie w Afryce Południowej, głównie w RPA i Mozambiku. Jest pnączem o długich, sztywnych pędach, które mogą osiągać nawet 7 m długości. Pędy wyrastają z bulw podziemnych i początkowo są miękkie, wspinając się wokół podpór, ale z czasem drewnieją. W uprawie w doniczce, roślina powinna być prowadzona przy podporach, aby uniknąć chaotycznego wyglądu i rozszerzania się pędów na boki. Liście asparagusa są przekształcone w małe, haczykowate łuski, które umożliwiają roślinie wspinanie się.
Należy uważać, aby łuski rośliny nie zaczepiły się o skórę, ponieważ może być to bolesne.
Łuski pełnią również funkcję obronną. W Afryce, asparagus serratus jest używany do tworzenia zwartych żywopłotów, wspinając się po ogrodzeniach i chroniąc przed nieproszonymi gośćmi. Zielone części, przypominające liście, to przekształcone i spłaszczone pędy nazywane gałęziakami. Pojedyncze pędy są sercowate i mają długość około 8-10 cm, pełniąc funkcję liści, chociaż nimi nie są. Asparagus serratus kwitnie drobnymi, pachnącymi, biało-kremowymi kwiatami zgrupowanymi w duże kwiatostany.

Asparagus baldaszkowaty, nazywany modrzewiowym

Asparagus umbellatus charakteryzuje się cienkimi gałęziakami, zebranymi w pączki, przypominającymi drzewo modrzewia, szczególnie w przypadku odmiany Asparagusa Myriocladus. W naturalnym środowisku może dorastać do wysokości 5 metrów, ale w warunkach domowych można się spodziewać maksymalnie 2 metrów, ze względu na szerokie rozłożenie pędów.
W celu uniknięcia zajmowania zbyt dużej przestrzeni, warto przywiązać roślinę do podpór. Starsze łodygi stają się drewniane i można je przycinać lub pozwolić na samodzielne rozgałęzienie, co pozwala na uzyskanie różnych kształtów.

Asparagus – uprawa

Do podstawowych wymagań rośliny należy rozproszone światło. Jedynie odmiana gęstokwiatowa może przebywać w pełnym słońcu. Dla pozostałych rodzajów, stanowisko powinno być nasłonecznione, jednak nie w bezpośrednim kontakcie z promieniami. Asparagus doskonale radzi sobie w temperaturze pokojowej. Temperatura optymalna w przypadku tej rośliny oscyluje bowiem na poziomie 20-23 stopni C w okresie letnim. Natomiast w okresie zimy temperatura otoczenia powinna wynosić około 15 stopni C. Jedynie odmiana Sprengera toleruje wachlarz temperatur w granicach 8-20 stopni.  
Zachowanie odpowiedniej temperatury jest istotnym czynnikiem, wpływającym na prawidłowy wzrost rośliny. Ponieważ zbyt wysoka temperatura doprowadza do żółknięcia i utraty liści, natomiast gwałtowne jej spadki i poziom poniżej 8 stopni C uszkadzają pędy i doprowadzają “do śmierci” rośliny.  
Szansą na uratowanie przemarzniętego Asparagusa może być jedynie obcięcie wszystkich pędów i ponowne oczekiwanie na odbicie młodych. Natomiast celem uzyskania odrostu nowych pędów, Asparagus po obcince, powinien mieć zagwarantowaną jasną “kwaterę” z temperaturą rzędu 13 stopni C.  

Jak podlewać asparagus?

Drugim istotnym elementem w uprawie, jest dostarczanie roślinie odpowiedniej ilości wody. Ponieważ w okresie wiosenno- letnim rośliny te wymagają częstego, nawet codziennego i obfitego podlewania. Nie mniej jednak należy zwracać uwagę, by woda na podstawce nie zalegała zbyt długo, ponieważ może to doprowadzić do gnicia korzenie. W związku z tym, po okresie około półgodziny od podlania, nadmiar wody należy usunąć. Natomiast w okresie jesieni i zimy podlewanie należy mocno ograniczyć, zarówno pod kątem częstotliwości jak i ilości. Nie wolno jednak dopuścić do przesuszenia korzeni, gdyż w konsekwencji roślina zżółknie i straci igiełkowe liście.  
Ważnym elementem uprawy jest też zraszanie rośliny delikatną mgiełką letniej wody. Zwłaszcza jeżeli  “mieszka” ona w towarzystwie grzejnika.  

Jaka ziemia do asparagusa?

Najlepszym podłożem dla Asparagusa jest przepuszczalna, próchnicza i lekko kwaśna ziemia. Doskonale sprawdzi się też podłoże uniwersalne. Celem dostarczenia roślinie najbardziej optymalnych warunków do życia i rozwoju, ziemię uniwersalną, należy uzupełnić dawką podłoża gliniastego i piasku. Mieszanka taka zapewni bowiem odpowiedni poziom przepuszczalności.  

Asparagus - rozmnażanie i przesadzanie

Asparagusa można rozmnażać w trakcie przesadzania, poprzez podział bryły korzeniowej. Po rozdzieleniu korzeni, powstałe sadzonki należy powkładać do oddzielnych doniczek i obficie podlać. Nowo rozdzielone rozsady należy także odstawić na dwie doby w zacienione miejsce.  
W przypadku, gdy roślina zawiąże nasiona można podjąć próbę wysiania ich do donicy, natychmiast po zbiorze. Oczywiście po uprzednim oczyszczeniu nasion z resztek owocu.  
Sama wymiana “lokum na większe”, w przypadku Asparagusa, powinna mieć miejsce wiosną. Ogólnie roślina najlepiej rośnie w ciut przyciasnej doniczce. Zatem sygnałem do przesadzenia jest moment, w którym korzenie rośliny zaczynają się wydostawać przez otwory w dnie donicy.  

Asparagus – kwitnienie

Kwitnienie Asparagusa przypada na okres wiosenny. W warunkach domowych zdarza się to jednak dosyć rzadko. Roślina pokrywa się wówczas drobnymi, białymi kwiatami, o silnym zapachu wanilii. Kwiaty z czasem przekształcają się w czerwone jagody, które są silnie trujące. W okresie kwitnienia najlepiej jest pozostawić roślinę na dotychczasowym stanowisku, bez zmian w trybie podlewania i nawożenia.  

Nawożenie asparagusa

Asparagus jest rośliną, która w okresie intensywnego wzrostu i egzystencji, czyli w okresie od marca do września, wymaga dosyć dużego nawożenia. Dlatego należy go w tym okresie "dokarmiać," raz na dwa tygodnie, nawozem do roślin zielonych, rozcieńczonym w wodzie. Jednym z lepszych nawozów dla Asparagusa jest preparat o nazwie Fertile. Jest to nawóz najnowszej generacji, który korzystnie wpływa na proces fotosyntezy. Wspiera także odporność roślin zarówno na choroby jak i na stres.  

Asparagus trucizną dla psów i kotów

Asparagus jest rośliną trującą zarówno dla psów jak i kotów. Objawy zatrucia u tych zwierząt następują nie tylko po skonsumowaniu rośliny czy jej owoców, ale także w wyniku długotrwałego lub częstego kontaktu ze skórą zwierzęcia. Do objawów zatrucia należą między innymi: 
  • apatia, 
  • wymioty, 
  • biegunka, 
  • brak apetytu, 
  • bóle brzucha, 
  • świąd, 
  • zaczerwienienie, 
  • obrzęk 
  • i ból podrażnionej skóry. 
  • Zatem osoby posiadające psy lub koty, bezsprzecznie powinny bardzo dobrze zabezpieczyć roślinę, w sposób, niedopuszczający do kontaktu ze zwierzakiem bądź powinny zrezygnować z jej uprawy.  

    Ważne informacje dotyczące uprawy asparagusa

    W momencie, gdy roślina zbyt mocno się przewiesza i zaczyna zrzucać liście, można jej zafundować "zabieg odmładzający". Należy wówczas przyciąć wszystkie pędy, kilka centymetrów nad ziemią i odstawić doniczkę w chłodne, ale dobrze oświetlone miejsce.  
    Poza tym Asparagus jest rośliną prostą w uprawie, o wysokim stopniu odporności na szkodniki i choroby. Nie szkodzi mu przestawianie, obracanie ani zmiana kąta padania światła. Odpowiednio pielęgnowany odwdzięcza się bujną dawką zieleni. Jedyną wadą rośliny są jej właściwości trujące dla zwierząt domowych. Dlatego, w przypadku właścicieli domowych pupili, najbezpieczniejszym rozwiązaniem jest rezygnacja z uprawy tej pięknej rośliny. 
    Zdjęcie: Envato Elements
    Autor: Redakcja Ceneo