Data publikacji: Niedziela, 26.06.2022

Fockea edulis - pielęgnacja, jaka ziemia, kwitnienie, rodzaje

Fockea edulis to sukulent, który pochodzi z Afryki południowej. W naturze spotyka się go głównie w RPA i Namibii, gdzie porasta suche sawanny i skaliste tereny. Roślina jest wyjątkowo wytrzymała na niedobory wody ze względu na swój nietypowy korzeń, nazywany ogonem. Dzięki niemu kwiat wygląda podobnie do bonsai, co podnosi jego walory estetyczne. Jego uprawa w domach jest coraz popularniejsza, gdyż Fockea edulis ma niewielkie wymagania i może pozostawać przez dłuższy czas bez opieki, zwłaszcza zimą.

Fockea edulis - rodzaje i charakterystyka rośliny

Fockea edulis to półpustynny sukulent, który ma charakterystyczną budowę. Jego wybrzuszony korzeń stanowi magazyn wody na okres jej niedoborów. Korzeń, nazywany też ogonem, może osiągać do 80-100 cm średnicy. W domowych warunkach można go formować, zapobiegając jego nadmiernemu rozrastaniu. W naturze ogon Fockea edulis jest zwykle ukryty pod ziemią. Jedynie jego górna część wystaje z ziemi, a korzenie rozrastają się głęboko w glebie w poszukiwaniu wody. 

Jeśli chodzi o Fockea edulis, rodzaje roślin uprawianych w domach są mniej zróżnicowane niż w naturze. W naturalnym środowisku opisano ponad 100 gatunków Fockea edulis. Co ciekawe, termin "edulis" oznacza jadalny. Przez lata korzeń rośliny spożywano, jednak ze względu na obecność białego lateksu jest on toksyczny dla człowieka.

Wielkie, odgałęzione gałęzie na szczycie ogona nadają roślinie wygląd bonsai. Owalne liście mają długość około 2 cm są ciemnozielone. Porastają długie pnącza, które są przystosowane do kratowania. Jeśli pnącza znajdą się w pobliżu innych roślin, mogą je oplatać.

Czy fockea edulis kwitnie?

W przypadku Fockea edulis kwitnienie jest dość rzadkie i mało efektowne. Kwiaty pojawiają się jedynie, gdy podłoże jest korzystne i obfite w odpowiednią ilość składników odżywczych. Kwitnąca roślina wydaje jedynie małe zielone i białe kwiatki, które w naturze są zapylane przez muchy. Kwiaty, jeśli się pojawiają, zdobią sukulent w okresie od sierpnia do września.

Owoce Fockea edulis w postaci strąków, z których zbiera się nasiona, pojawiają się wyłącznie, gdy w pobliżu rośnie żeński i męski sukulent. Sadzonki są dwupienne, dlatego ich owocowanie jest możliwe tylko po połączeniu obu "płci" rośliny. W warunkach domowych jest to trudne nawet dla doświadczonych ogrodników, pomimo że sama pielęgnacja jest dość prosta i mało czasochłonna.

Jaka ziemia fockea edulis?

Fockea edulis wymaga gleby o pH od neutralnego do zasadowego. Większa zawartość wapienia nie szkodzi roślinie. Najlepszym podłożem jest ziemia ogrodowa wymieszana z piaskiem, który sprawia jest lżejsza i przyjaźniejsza dla Fockea edulis. Uprawa sukulentu jest możliwa również w glebie ogrodowej z zawartością gliny, jednak w takim przypadku należy wymieszać ją z większą ilością piasku. 

Korzeń rośliny powinno się ochronić przed rozkładem i gniciem za pomocą grubego piasku lub drobnych kamyczków. W przeciwnym razie może dojść do jego szybkiego zalania. 

Fockea edulis może rosnąć w domu, jednak bez problemu można posadzić go na werandzie lub balkonie. Roślina może rosnąć w temperaturze do 5 stopni Celsjusza, ale nie toleruje mrozów. 

Fockea edulis - pielęgnacja

Sukulent może rosnąć za oknem lub na południowym parapecie. Odpowiednie nasłonecznienie stanowiska jest ważne, jednak korzeń powinien być ukryty przed silnym słońcem. Więcej światła potrzebują jedynie pędy i liście, dlatego znalezienie stanowiska dla Fockea edulis może zająć nieco czasu. 

Pędy kwiatu osiągają w doniczkach około 80 cm długości, na wolności mogą natomiast wzrastać aż do 2 metrów. W warunkach domowych roślina przyrasta dość wolno. Najszybciej powiększa się wypukła część, w której gromadzi się woda, zwłaszcza gdy zakryje się ją ziemią. Jeśli odsłoni się korzeń, jego przyrost spowalnia. W ten sposób możliwe jest jego kształtowanie i ograniczanie nadmiernego powiększania się ogona.

Pielęgnacja Fockea edulis wymaga stosowania się do naturalnego cyklu wzrostu rośliny. W porze suchej kwiat wymaga śladowych ilości wody. W porze deszczowej należy podlewać roślinę umiarkowanie. Naśladowanie naturalnego nawadniania związanego z porą suchą i deszczową sprzyja wzrastaniu pędów oraz zachowaniu ich intensywnego, zielonego koloru. Dobrym sposobem na podlewanie w porze suchej jest ponowne zasilanie wodą po całkowitym wyschnięciu gleby.

Zanurzanie korzenia w wodzie jest zabronione, gdyż powoduje jego gnicie. Pod koniec lata ogon potrzebuje coraz mniej wody, a na początku jesieni nie powinien być podlewany w ogóle. Podlewanie wstrzymuje się, gdy pędy stracą część swoich liści. Zimowy odpoczynek jest ważny dla kwiatu, gdyż w przeciwnym razie doprowadzi się do gnicia jej systemu korzeniowego. Sukulent wiosną nie wyda nowych pędów i liści. Wyjątek stanowią najmniejsze sadzonki, które w okresie zimowym można lekko zwilżać. W ich przypadku w ogonie zgromadzona jest zbyt mała ilość wody, by w polskim klimacie przetrwać do wiosny.

Jak sadzić i rozmnażać Fockea edulis?

Fockea edulis sadzi się na dwa sposoby. Jeśli chce się doprowadzić do rozrostu ogona do dużych rozmiarów, potrzebna jest głęboka doniczka ceramiczna. Umieszczony w niej kwiat powinien mieć w pełni zakryty korzeń przez okres co najmniej kilku miesięcy. Następnie można przesadzić roślinę do płytkiej doniczki. W ziemi powinna znajdować się jedynie dolna część korzenia, by nie dopuścić do jego dalszego wzrastania.

Fockea edulis zwykle rozmnaża się za pomocą sadzonek tworzonych przez doświadczonych ogrodników. We własnym domu można spróbować rozmnażania sukulentu przez cięcie. Stworzone w ten sposób szczepki są jednak dość delikatne i często nie udaje się im przetrwać pierwszego okresu zimowego. 