Data publikacji:

Hemionitis arifolia - pielęgnacja, jaka ziemia, kwitnienie, rodzaje 

Hemionitis airfolia, czyli nagółka jarzębolistna to jeden z gatunków rodziny paprotkowatych. Jak wiadomo ze względu na swoje właściwości paprocie są chętnie wybierane do domów. Sprawdzają się do sypialni, gdzie oczyszczają powietrze. Co warto wiedzieć na temat hemionitis airfolia? Jak ją pielęgnować? Jakiej ziemi wymaga, a także jakie rodzaje tego gatunku paprotkowatych można wyróżnić? Te kwestie postaramy się wyjaśnić. 

Hemionitis arifolia - uprawa  

W naturze hemionitis airfolia występuje jako epifit w południowo-wschodniej części Azji. Nie jest mrozoodporna, dlatego w naszym klimacie jest przeznaczona do uprawy pojemnikowej. Ma bardzo ciekawy pokrój, sercowate, ciemnozielone liście i cienkie łodygi. Tę paproć można uprawiać w miejscu osłoniętym od bezpośrednich promieni słonecznych. Zatem nie może być uprawiana na parapecie w domu od strony południowej. Liście hemionitis arifolia są skórzaste, grube, lekko woskowane, co jednak nie wiąże się z dobrym znoszeniem silnego nasłonecznienia. Odpowiednie warunki zapewnią pojawienie się od spodu liści zarodników. Zarodniki wysiewa się do podłoża przeznaczonego dla paproci, do sterylnego pojemnika, który zamyka się przezroczystą pokrywą i wystawia tam, gdzie panuje jasny cień. Po kilkunastu dniach może pojawić się nowy egzemplarz nagółki jarzębolistnej. Przy odpowiedniej pielęgnacji hemionitis arifolia może dorastać do wysokości 20-25 cm. Pełni funkcję naturalnego filtra w pomieszczeniu.       

Jaka ziemia dla hemionitis arifolia będzie odpowiednia?  

Warto wiedzieć, jaka ziemia dla nagółki jarzębolistnej będzie odpowiednia. Na spód doniczki wysypuje się 3-4 cm warstwy żwirku. Doniczka powinna posiadać odpływ. Jako podłoże można wybrać mieszankę ziemi ogrodowej i kompostu. Lepszym rozwiązaniem będzie jednak gotowe podłoże przeznaczone dla paproci. Można też użyć mieszanki ziemi kompostowej z humusem. Odczyn powinien być lekko kwaśny.        

Hemionitis arifolia - pielęgnacja  

Najlepiej hemionitis arifolia przesadzać każdego roku na wiosnę. Dzięki temu ma odpowiednie warunki do rozwoju. Jesień nie jest dobrą porą roku na przesadzanie, gdyż roślina w takiej sytuacji zimą traci liście. Jak powinno wyglądać podlewane hemionitis ariflora i pielęgnacja w zakresie zapewnienia odpowiedniej wilgotności i nawożenia? Otóż paprotka wymaga wysokiej wilgotności powietrza i na pewno nie można trzymać doniczki blisko kaloryferów. Warto umieścić doniczkę na podstawce wypełnionej kamieniami, zanurzonymi do połowy w wodzie.  
Można też postawić ją w okolicach nawilżaczy czy też akwarium. Do podlewania należy używać wody miękkiej, najlepiej deszczówki, ale można wybrać też wodę przefiltrowaną. Można również zraszać liście delikatną mgiełką przy użyciu rozpylacza o małych oczkach. Jednak nie jest to zalecane, gdy krople są zbyt duże, bo takie działanie może doprowadzić do gnicia rośliny. Bryła korzeniowa nie może być zalewana, ale też nie może być przesuszona.  
Trzeba zatem regularnie podlewać paprotkę, sprawdzając stan podłoża, aby nigdy nie było zbyt suche, a zawsze było lekko wilgotne. Hemionitis ariflolia można nawozić raz w miesiącu, od marca do września, przy użyciu płynnego nawozu dla roślin z rodziny paprotkowatych. Roślina może rosnąć w temperaturze pomiędzy 15 a 25 stopni. Nie można przekraczać górnej granicy temperatury, ani też narażać rośliny na zbyt niską temperaturę. Warto wiedzieć, że nagółka bardzo szybko reaguje na niedobory wody, co widoczne jest pod postacią zwijających się pod spód liści.  
Jeżeli paprotka żółknie i usycha to powodów może być kilka. Najbardziej powszechnym jest przesuszenie, ale równie dobrze może się okazać, że jest wystawiona na zbyt jasne światło albo była trzymana w zbyt niskiej temperaturze. Nagółkę można sadzić także w szklanych naczyniach. Dobrze sprawdza się w terrarium. Należy wiedzieć, że hemionitis arifolia może być narażona na szkodniki takie jak mszyce, wełnowce i tarczniki.  
Z takimi szkodnikami należy walczyć naturalnymi metodami, bo nie wykonuje się zabiegów chemicznych w ogrodach w szkle. Zakupu tej rośliny nie muszą obawiać się opiekunowie psów i kotów, gdyż jest dla nich bezpieczna. Nagółka najlepiej czuje się gdy wilgotność oscyluje pomiędzy 60 a 80%. Roślinę można też przycinać. Usuwa się wyschnięte i pożółkłe liście. Jednak cięcie nie może być zbyt radykalne. 

Hemionitis arifolia - kwitnienie  

W warunkach naturalnych, jak i domowych dekoracyjne są liście, paproć nie kwitnie tak jak inne gatunki. Rozmnaża się bowiem poprzez swoje zarodniki, co ma miejsce wiosną. Liście są na tyle efektowne, że nie jest to w żaden sposób problemem. Duże sercowate liście z lekkim pofałdowaniem świetnie prezentują się w uprawie doniczkowej na podłożu z kermazytem zanurzonym w wodzie albo w naczyniu szklanym z odpowiednią warstwą drenażową.     

Hemionitis arifolia - rodzaje  

Co wiemy na temat hemionitis arifolia i jej rodzajów? Rodzaj hemionitis został po raz pierwszy opisany przez Karola Linneusza w 1753 r. Jego nazwa pochodzi z greki i odnosi się do sterylności rośliny. Wśród rodzajów hemionitis można wymienić: hemionitis levyi, hemionitis palmata, hemionitis pinnatifida, hemionitis rufa, hemionitis tomentosa, hemionitis umbrosa oraz hybrydę hemionitis smithii powstałą z połączenia hemionitis palmata i hemionitis rufa. W obrębie hemionitis wyróżnia się 450 różnych gatunków, a wśród nich jest hemionitis arifolia.  
Wybierając nagółkę jarzębolistną do uprawy w ogrodzie szklanym czy doniczce, trzeba pamiętać, że jest to roślina wymagająca. Należy zapewnić jej odpowiednie stanowisko i dbać, by nie była ani przesuszona, ani przelana. Pielęgnacja sama w sobie nie jest skomplikowana, jednak trzeba pamiętać, że jak to paprotka, ta roślina bywa kapryśna. Jeśli jednak jest odpowiednio traktowana, to odwdzięczy się pięknymi liśćmi. Warto przesadzać ją, by mogła się odpowiednio rozkrzewiać i cieszyć oczy dużymi, sercowatymi liśćmi. Trzeba zaopatrzyć się zarówno w podłoże do paproci, jak i dedykowany dla tych roślin nawóz. Nagółkę warto trzymać w sypialni, ale będzie oczyszczała świetnie powietrze także w gabinecie.  
Autor: Justyna Kolorz