Data modyfikacji:

Jak i czym fugować? Fugowanie krok po kroku

Fugowanie zwykle nas przeraża, więc wolimy pozostawić je specjalistom. A to zupełnie niepotrzebnie! Choć praca wymaga od nas cierpliwości i staranności, to jest bardzo prosta. Dzięki kilku wskazówkom nie tylko nauczymy się, jak należy fugować, ale i z jakich zapraw skorzystać.

Polecamy: Łazienka - inspiracje

jak fugować

Jak i czym fugować?

Na to pytanie nie ma jednej, prawidłowej odpowiedzi. Wszystko zależy od tego, jakie płytki mamy na ścianie lub podłodze, jaka będzie ich eksploatacja lub jakiego kleju używaliśmy do ich mocowania. Zaprawy do fugowania różnią się pomiędzy sobą składem.

Naszym zadaniem jest dobranie tej prawidłowej, która będzie pasować nie tylko wizualnie, ale i chronić powierzchnie przed wilgocią oraz brudem. Warto pamiętać, że fuga nie spełnia jedynie funkcji estetycznej. Jej rola jest o wiele ważniejsza. Zabezpiecza płytki przed ich eksploatacją.

Od czego zacząć?

Zanim zaczniemy fugować, powinniśmy odpowiednio przygotować swoje płytki. Po pierwsze, musimy zadbać o ich czystość, pozbywając się resztek kleju lub innych substancji, które na nich osiadły.

Warto również zwilżyć ich powierzchnię, dzięki czemu równomierne rozprowadzanie fugi będzie o wiele prostsze. Nie powinniśmy polewać płytek wodą ani zraszaczem. Najlepiej skorzystać z wilgotnej ściereczki, którą przetrzemy czyste płytki.

Jak dobrać fugę?

Kupując fugi, spotkamy się z dwoma rodzajami produktów. Możemy znaleźć fugi jednoskładnikowe, które składają się z suchej mieszanki, gotowej do rozrobienia z wodą. Drugi rodzaj to fugi dwuskładnikowe, czyli sucha mieszanka rozrabiana z uelastyczniającą emulsją. Wśród najbardziej popularnych fug warto wymienić:

  • fugi epoksydowe, które po wyschnięciu przypominają plastik. Nadają się do pomieszczeń regularnie uczęszczanych i tych o niewielkiej wilgotności;
  • fugi cementowe, które powinny być stosowane w suchych pomieszczeniach, nienarażonych na wilgoć i silne detergenty. Fuga cementowa pod wpływem wody lubi się wypłukiwać, a detergenty sprzyjają przebarwieniom;
  • fugi cementowe z dodatkiem tworzyw sztucznych to bardzo trwałe spoiny, które są odporne na wilgoć. Mogą być stosowane w łazienkach, kabinach prysznicowych, korytarzach i przy ogrzewaniu podłogowym.

Dobierając fugi, trzeba również zwrócić uwagę na klej, z którego korzystaliśmy podczas kładzenia płytek. Jeśli miał on właściwości elastyczne, to i nasza spoina powinna je mieć. W innym wypadku fugi będą narażone na nadmierną pracę, która może skutkować ich pękaniem.

Równie istotny jest zakup produktów z tej samej partii. Jeśli podczas pracy skończy się nam fuga, to musimy uważać, by dokupić nową z takiej samej, jak poprzednia partii. W innym wypadku fugi mogą się różnić odcieniami, co nie będzie korzystnie wyglądać.

Technika fugowania płytek ceramicznych

Fugowanie rozpoczynamy od rozrobienia kupionej zaprawy. Następnie delikatnie zwilżamy płytki lub stosujemy przeznaczony do tego impregnat, który nie tylko ułatwi pracę, ale i zabezpieczy ich powierzchnię. Następnie, za pomocą przeznaczonej do fugowania pacy, nakładamy niewielkie ilości zaprawy i równomiernie rozprowadzamy, aż wypełni wszystkie miejsca. Warto robić to pod kątem, dzięki czemu fuga łatwej i głębiej będzie wnikać w spoiny.

Po nałożeniu fugi na całą powierzchnię nadchodzi czas na sprawdzenie, czy we wszystkich miejscach jest ona prawidłowo rozprowadzona. Jeśli znajdziemy jakieś mankamenty, powinniśmy poczekać 20-30 minut, aż fuga trochę stwardnieje. Następnie za pomocą pacy zbieramy nadmiar fugi i nadajemy jej pożądany wygląd. W tym celu możemy użyć przeznaczonej do tego gąbki.

Później już tylko czekamy, aż zaprawa całkowicie przeschnie. Gdy zauważymy, że jej kolor staje się bardziej matowy, dostajemy sygnał, że możemy zacząć czyścić płytki. Najlepiej skorzystać ze zwilżonej szmatki lub gąbki. I tutaj istotna uwaga - musimy robić to bardzo ostrożnie! Gdy fuga będzie jeszcze świeża, trzeba uważać, by jej nie rozetrzeć.

Fugowanie płytek gresowych

Płytki gresowe są wytrzymałe, ale jednocześnie bardzo delikatne. Podczas fugowania musimy być bardziej ostrożni, niż przy pracy z płytkami ceramicznymi. I tutaj rozpoczynamy od rozrobienia zaprawy i zwilżenia lub zaimpregnowania gresu. Następnie, przy pomocy specjalnie dobranej pacy, rozprowadzamy niewielkie ilości fugi, aż równomiernie wniknie w szczeliny.

Robimy to pod kątem, by ułatwić zaprawie wypełnienie otworów. Jeśli zauważymy nadmiar fugi, od razu go usuwamy! Nie czekamy 30 minut, jak w przypadku ceramiki. Płytki gresowe są delikatniejsze, a to oznacza, że bardzo łatwo można je uszkodzić podczas prac wykończeniowych. Następnie przy pomocy gąbki starannie nadajemy spoinom pożądany kształt. 

Gdy fugi zmienią swój kolor na bardziej matowy odcień, możemy powoli zabierać się za czyszczenie płytek. I tutaj musimy być ostrożni. Najlepiej skorzystać z przeznaczonych do tego gąbek lub ściereczek. Moczymy je w wodzie i delikatnym środku czyszczącym. Na gruntowne czyszczenie silniejszymi detergentami przyjdzie czas za kilka dni, gdy fuga będzie całkowicie sucha i twarda. Wtedy też stanie się odporniejsza na eksploatację.

Jak fugować cegły?

Fugowanie cegieł różni się od spoinowania innych płytek. By odpowiednio wypełnić otwory i zabezpieczyć ścianę, powinniśmy skorzystać z fugi cementowo-wapiennej lub przeznaczonej do murów z cegły klinkierowej. Gdy cegły będą już oczyszczone i gotowe do dalszego wykańczania, powinniśmy rozrobić zaprawę.

Najlepiej, by była gęsta, półsucha. Taka konsystencja pozwala na rozprowadzenie fugi w szczelinach i jednocześnie zmniejsza ryzyko jej ściekania, zlewania się i brudzenia cegieł. Do rozprowadzania fugi najlepiej użyć kielni dopasowanej rozmiarem do spoiny.

Usuwanie nadmiaru fugi powinniśmy zacząć maksymalnie po godzinie od zakończenia wcześniejszej pracy. Spoina będzie już wystarczająco utwardzona, więc jej nie uszkodzimy, a jednocześnie z łatwością pozbędziemy się nadmiaru zaprawy. Po 24 godzinach fuga powinna być już całkowicie sucha i twarda. Wtedy warto ją zaimpregnować. Dzięki temu nie tylko ją zabezpieczymy, ale i ożywimy kolor cegieł.

Autorka: Aleksandra Bartosik