Data modyfikacji:

Ceropegia - pielęgnacja, jaka ziemia, kwitnienie, rodzaje

Ceropegia jest wyjątkową rośliną, która bardzo często pojawia się w polskich domach. Zalicza się do sukulentów, czyli roślin przystosowanych do życia w warunkach ograniczonej dostępności wody, jednak posiada długie pędy, z których wyrastają niewielkie dekoracyjne listki w kształcie serc. Kwiaty ceropegii mają delikatne, pastelowe kolory i kształt niewielkich rurek. W sklepach ogrodniczych w Polsce możesz znaleźć kilka gatunków ceropegii, z których najpopularniejsza jest ceropegia woodi. Poznaj charakterystykę tej rośliny i dowiedz się, w jaki sposób zadbać o jej uprawę i pielęgnację.
ceropegia

Ceropegia - sukulent o długich łodygach i dekoracyjnych liściach

Ceropegia pochodzi z Afryki, Australii i południowej Azji, czyli obszarów o suchym i gorącym klimacie, gdzie w naturalnych warunkach rośnie na skałach. Wyróżnia się długimi łodygami w postaci pędów, które w zależności od gatunku mogą być wzniesione ku górze lub płożące. Wyrastają z nich listki w kształcie serduszek. Długie pędy ceropegii same w sobie wyglądają ciekawie, jednak roślina najpiękniej prezentuje się w czasie kwitnienia: kwiaty składają się z korony o pięciu płatkach, które zrastają się ze sobą tworząc przypominający parasol kształt. Dojrzała ceropegia wraz z upływem lat może wykształcić kaudeks - to zdrewniała strefa umiejscowiona między pędem a korzeniem, która przystosowana jest do gromadzenia wody.

Ceropegia bardzo często hodowana jest przez Europejczyków jako roślina domowa, co wiąże się z faktem, że wygląda efektownie: można hodować ją w ozdobnych koszach lub wykorzystać drewnianą ramę do ukształtowania ciekawej formy. Jednocześnie roślina nie jest trudna w pielęgnacji, jednak trzeba pamiętać o kilku niuansach.

Ceropegia – rodzaje

  • Ceropegia woodi (ceropegia woodii) nazywana również chińskim lampionem lub łańcuchem serc to najpopularniejsza w Polsce odmiana, która swoją nazwę zawdzięcza angielskiemu botanikowi Johnowi Medley Woodowi. Zwykle uprawia się ją w wiszących doniczkach - wyrasta na około 10 cm wzwyż, a następnie jej pędy spływają ku ziemi. Mogą mieć nawet 2-4 metry długości. Srebrno-zielone, pokryte ciemnymi plamkami listki mają sercowaty kształt. Kwiaty są jasnoróżowe.
  • Ceropegia sandersonii bywa potocznie nazywana kwiatem-baldachimem lub kwiatem-parasolem co wiąże się z jej wyglądem. Biało-zielone kwiaty ceropegii sandersoni są dosyć nietypowe. Mają kształt rurek z połączonymi płatkami, które tworzą "baldachim".
  • Ceropegia stapeliowata (ceropegia stapeliformis) nazywana również wężową wyróżnia się kwiatami zakończonymi efektownymi biało-czerwonymi różkami.
  • Ceropegia armandii - posiada niewielkie listki, jednak kiedy zakwita, prezentuje się okazale. Płatki kwiatów tworzą ciekawą żółto-zieloną "koronę".
  • Ceropegia aristolochioides - wyróżnia się pięknymi kwiatami, które mogą mieć koralowy kolor lub być pokryte purpurowo-białymi cętkami.

Ceropegia – uprawa

Uprawa ceropegii nie jest trudna, jednak wiele osób zastanawia się, jaka gleba będzie najlepsza. Podobnie jak w przypadku innych sukulentów powinna ona być dosyć luźna, tak aby przepuszczała powietrze. Z tego powodu do ziemi warto dodać nieco piasku lub perlitu z torfem. Na rozrost ceropegii korzystnie wpływają cząsteczki nieorganiczne. Bardzo ważny jest też odpowiedni drenaż, który umożliwia rozrost korzeni. Dobrym rozwiązaniem może być wykorzystanie gleby z dodatkiem ziemi liściastej. Zaleca się by gleba do sadzenia sukulentów miała odczyn obojętny lub lekko kwaśny. Zawsze sadząc sukulenty należy używać doniczek z dziurkami, w przeciwnym wypadku może dochodzić do gromadzenia się wody i gnicia.

Ceropegia – pielęgnacja

Ceropegia sprawdza się jako nietuzinkowa ozdoba wnętrza również w przypadku osób zapominalskich, którym zdarza się zaniedbywać uprawiane rośliny lub początkujących hodowców roślin. Ważne jest przede wszystkim ustawienie doniczki w nasłonecznionym miejscu. Im więcej światła, tym lepiej, dlatego też najlepszym wyborem będą południowe okna. Optymalna temperatura dla ceropegii to 20 do 25 ˚C. Znaczne wyższa temperatura może powodować przegrzanie, dlatego też w upalne dni w południe istotne może być zacienianie rośliny. Nie powinno być to jednak koniecznością w przypadku gdy został zapewniony dopływ świeżego powietrza. W przypadku niedostatecznego oświetlenia rozwój liści i kwiatów może być zahamowany.

Ceropegia nie wymaga codziennego podlewania. Najlepszym rozwiązaniem może być obfite podlewanie ceropegii raz w tygodniu - to wystarczy, by roślina zmagazynowała odpowiednią ilość wody. Niewielkie liście nie odparowują jej w dużych ilościach. W zimie podlewanie można jeszcze bardziej ograniczyć - w tym okresie najlepiej robić to raz na 20-30 dni.

Przycinanie ceropegii nie jest konieczne, nie ma jednak przeszkód by robić to ze względów dekoracyjnych. Dzięki przycinaniu ceropegia może uzyskać pożądaną gęstość i kształt. Młode rośliny nie wymagają nawożenia, w przypadku starszych warto raz w miesiącu stosować nawóz do sukulentów.

Ceropegia – kwitnienie

Ceropegia wyróżnia się delikatnymi i pięknymi kwiatami w pastelowych odcieniach: w zależności od odmiany mogą być one różowe, zielono-białe, biało-czerwone, żółto-zielone lub pokryte purpurowo-białymi cętkami. Zwykle kwiaty pojawiają się w okresie od kwietnia do czerwca. Co ciekawe, kwiaty ceropegii zaliczają się do pułapkowatych. To oznacza, że potrafią "łapać" owady, które na nich usiądą. Włoski mieszczące się wewnątrz kwiatu więzią owada do momentu, gdy cały pokryje się pyłkiem, wówczas zostaje wypuszczony. To mechanizm, który ma na celu rozmnażanie roślin - w rzeczywistości jednak w warunkach domowych dochodzi do tego niezwykle rzadko.
Zdjęcie: twenty20photos/Envato Elements
Autor: Anna Michalska