Ceramiczne płytki przestały być elementem zarezerwowanym niemal wyłącznie dla kuchni lub łazienki. Drewnopodobne płytki mogą być piękną i praktyczną dekoracją podłogi lub ściany salony albo sypialni. Płytki wykorzystujemy do wykończenia schodów, balkonu lub tarasu. Długo zastanawiamy się nad rozmiarem, rodzajem, kolorem i wzorem płytek, natomiast fugi traktujemy jako konieczny, ale mało istotny dodatek. Jak właściwie dobrać fugę do płytek? Przeglądając oferty z płytkami ceramicznymi, rzuca się w oczy jedno: jest w czym wybierać. Płytki podłogowe i ścienne, do użytku wewnętrznego i na zewnątrz, w różnych stylach, tak żeby każdy mógł znaleźć coś dla siebie. Fuga jest koniecznym uzupełnieniem zakupów, ale czy można się bez niej obyć? Jak dobrać fugę, żeby najlepiej spełniła swoje zadanie?
Płytki kalibrowane
Tradycyjnie produkowane płytki z jednej kolekcji, ale z innej partii, minimalnie różnią się odcieniem i wymiarami i nie muszą mieć idealnie prostych kątów. Wynika to z procesu produkcji i nie jest wadą produktu, o ile mieści się w granicach ustalonych normą PN-EN 14411 dla płytek ceramicznych i gresów. Zgodnie z tą normą różnice rozmiarów liniowych w stosunku do wymiaru standardowego mogą się różnić o +/- 0,6% i to już po kalibracji. Oznacza to, że w partii płytek 30 × 30 cm jedna płytka może mieć bok o 1,8 mm dłuższy, a druga o tyle samo krótszy od średniej. Fuga ma za zadanie zniwelować te różnice.
Płytki rektyfikowane
Płytki rektyfikowane różnią się od płytek kalibrowanych tym, że ich krawędzie są jeszcze szlifowane tak, żeby wszystkie płytki danej kolekcji miały idealnie te same wymiary i dokładnie proste kąty. Szlifowanie odbywa się jednak tak, że krawędź boczna tworzy z górną powierzchnią płytki kąt większy niż 90°, to znaczy, że krawędzie minimalnie się rozchodzą. Ma to zapobiegać wyszczerbieniu się krawędzi podczas składowania, transportu i układania.
Nawet gdyby w procesie rektyfikacji krawędzie szlifowano pod kątem prostym do powierzchni płytek, to i tak układanie bezfugowe nie jest możliwe. Płytki ceramiczne, podobnie jak wszystkie materiały (oprócz wody), rozszerzają się przy wzroście temperatury. Tempo tego zwiększania objętości określa współczynnik rozszerzalności termicznej danej substancji. Im większa różnica temperatur, tym większy przyrost objętości. Poza tym podłoże pod płytkami wykonuje nieustannie minimalne ruchy (mówimy, że ściana lub podłoga pracuje). Minimalna szczelina między płytkami zapobiega uszkodzeniu płytek, gdyby między nimi powstawało naprężenie.
Chcąc wybrać właściwą fugę, trzeba pamiętać o tym, że:
Fugi mogą się różnić materiałem, z którego są wykonane, i przeznaczeniem.
Przyjmuje się zasadę, że szerokość fugi powinna być proporcjonalna do wielkości płytki. Fugi możemy zawęzić, gdy chcemy uzyskać efekt niemal jednolitej i gładkiej powierzchni. Tam, gdzie płytka jest narażona na duże wahania temperatury (balkony, tarasy, sauny, baseny itp.), szerokość fugi powinna być większa. Fuga nie może być ani za wąska, ani za szeroka. Zbyt wąska fuga nie uszczelni szczelin na łączeniu płytek i nie zapobiegnie przenikaniu wody, zbyt szeroka ulegnie spękaniu i wykruszeniu. Najczęściej stosuje się fugi o szerokości od 3 mm do 7 mm. Jasna i wąska fuga pasuje do małych płytek i mozaiki, ciemniejsza i szersza do okładziny z naturalnego kamienia.
Fuga dyskretna
Do dekoracyjnych płytek staramy się wybrać fugę, która nie rzuca się w oczy. Dobrym wyznacznikiem właściwego wyboru koloru fugi jest test przymrużonego oka. Przykładamy wzór koloru fugi do płytki. Jeśli w trakcie stopniowego przymykania oczu będziemy widzieć płytkę, a fuga praktycznie zniknie nam z pola widzenia, to znaczy, że wybór był trafiony.
Jak wybrać fugę do gresu drewnopodobnego? Niemal automatycznie nasuwa się na myśl odpowiedź, że skoro płytka jest drewnopodobna, to i fuga również. Kiedy wyobrazimy sobie parkiet lub podłogę z naturalnych desek, widzimy, że wypełnieniem szczelin między nimi może być szary kurz. Fuga w ciepłych odcieniach brązu za bardzo zwracałaby na siebie uwagę, a to przecież nie ona, tylko nasze drewnopodobne płytki mają być elementem dekoracyjnym.
W nowoczesnych aranżacjach często zdarzają się zderzenia kontrastowych, mocnych kolorów albo dekoracje geometryczne. Kontrastująca z nimi fuga podkreśli walory ekspresyjne takiego zestawienia, np. do czarnych płytek dobieramy białą fugę, do białych czarną, a do szachownicy białych i czarnych płytek można dać fugę czerwoną, niebieską, srebrną lub złotą.
Kolor fugi jest wybierany pod kątem użyteczności. Fuga jest narażona na zanieczyszczenia o wiele bardziej niż płytki i po kilku latach będzie ciemniejsza niż była na początku. Najchętniej są wybierane fugi uniwersalne, czyli w odcieniach szarości lub beżu, o ton jaśniejsze lub ciemniejsze od samych płytek. Praktyczny kolor to również taki kolor, który nie poddaje się zmiennej modzie.
Autor: